DogFest Music Report by Jens

Review bands kleine zaal, video The Legs, foto’s en meer...

Zaterdag jongstleden was het daar dan, deze avond zou de 2e editie van Dogfest zich eindelijk, na een jaar lange tussenpauze, openstellen voor ieder Katwijkse liefhebber van muziek en / of (Roemeense) honden. Niet dat ik zelf nu de voorafgaande week daadwerkelijk zo doordrongen was van anticipatie tegenover dit alles, in tegendeel, het gehele concept van een Benefietconcert riep bij mij weinig positiefs, spreek gerust van walging, op. Toch was ook ik, nadat mij de solide line-up van die avond me te horen was gekomen, toch enigszins besmet geraakt met een subtiele vorm van verwachting voor wat mij te wachten stond, dit had overigens nog steeds vrijwel niets met het “benefietaspect” te maken.

Na een halfuurtje vervuld van rondgestrompel door de wandelgangen (zeg gerust wandelgang) van Scum begaf ik mij naar mijn underdogpositie in een donker hoekje van de kleine zaal, dat uiteindelijk zo comfortabel bleek dat ik deze de hele avond niet heb verlaten. Hier was het aan de Katwijkse metalcore verschijning van Delusional om het geheel af te trappen, en dat deden ze niet zo’n klein beetje ook. Hoewel ik om eerlijk te zijn, een eigenschap van elk begenadigd schrijver (een opmerking die ironisch genoeg misschien wel niets van eerlijkheid bevat), in eerste instantie niet ontzettend vervuld was van hun eerder dit jaar uitgebrachte plaat kreeg de band het voor elkaar om me in enkele minuten te grijpen met een uiterst effectieve som van ongekende intensiteit, onbegrensde energie en gewoon f*cking strak muzikaal spel. Of deze hernieuwde blik op de band nu te maken had met de ontwikkeling van mijn muzikale smaak of de middelmatige productie van de eerder genoemde plaat laten we dan maar even, voor persoonlijk gemak, in het midden, het was in ieder geval niets minder dan puur genieten.

Toen ik na een excursie naar de buitengevel van het pand weer terugkeerde naar de kleine zaal, betraden kort daarna The Peterlees de ruimte om het voorgaande sonische geweld op eigen wijze voort te zetten. Dit met een heerlijke dosis loeiharde punk en hardcore waar je u tegen zegt, waarbij ze overigens ook zeker een knipoog en wat humor niet schuwden gedurende de set, iets wat ook zeker een goed contrast schiep met het intense emoties van het voorgaande Delusional, niet dat dit bij desbetreffende band een punt van kritiek is, integendeel.

Na een intermezzo van onbepaalde tijd, waaraan nog zo’n 20 minuten toegevoegd werden door een niet nader te noemen blueszangeres die besloot om het speelschema maar gewoon even te negeren, was het aan Tijger Tijger om hun sonische escapades in de kleine zaal ten horen te brengen. En hoewel ik om wederom zo eerlijk mogen te zijn, al bekend was met het gros van materiaal, wat bij de andere bands niet het geval was geweest, wist het duo zich met het echoënde gitaargeluid, de heerlijke dwalende melodielijnen en effectief half-gemompelde vocals die hun werk kenmerken, al snel te vestigen tot mijn persoonlijk hoogtepunt van de avond.

Van het optreden van The Legs later die avond heb ik helaas niet meer kunnen meegenieten, werd tenslotte toch wel wat laat, wel heb ik achteraf vernomen dat het zeer gaaf was, maar tref op dit gebied vooral je eigen oordeel en bekijk de video hieronder.

Al met al, een zeer geslaagde avond, vervuld van heerlijk sonisch escapisme in de kleine zaal van Scum, dat het een “benefiet” betrof laat ik voor deze keer dan maar aan mij voorbijgaan.

Klik HIER voor alle foto’s