Recensie: Satellite Skin – I’m not mad, I’m an airplane.

Voor wie er afgelopen jaren onder een steen heeft geleefd en ontgaan is wat er tegenwoordig gaande is in de “Katwijkse muziekscene”. Naast het welbekende Aurora Project en The Rudolfs is er sinds 2009 een ander pareltje in de lokale muziek scene. 
De band die ik bedoel is Satellite Skin. Deze in 2009 gevormde band timmert aardig aan de weg in de regio. En ze hebben sinds een paar weken hun eerste officiële EP op de markt gemieterd. Wat is die plaat vet! 

Na een aantal keer genoten te hebben van een goed  live optreden, was ik benieuwd wanneer Satellite Skin met een officiele EP zou komen. Ik kreeg ‘m inmiddels een 2 weken terug in mijn handen geduwd en ik ging hem meteen luisteren toen ik thuis was.

Had zo mijn verwachtingen maar dat werd gauw weggeblazen. Man, wat klinkt ie vet. Geluidskwaliteit is goed. Nummers lopen goed in elkaar over. En verveelt mij in ieder geval nog niet. 

Nummers varieren van harde tot melodieuze rock. Muziek heeft erg veel weg van het oudere werk van Red Hot Chili Peppers. De EP luistert lekker weg en het liefst zet je de plaat op repeat. 

Nummers op de plaat heten: 

01.  Man in the trunk

02.  The Unknown

03.  Died in pain

04.  You make me

05. So called empathy

06. Yelling and tripping

07.  Mr.

Schroom niet en koop deze plaat of ga ze live zien! Via de band uiteraard want helaas is ie niet in de winkel te koop. 

Ik hoop op meer van dit soort bandjes.

Vink.