Mixtape.

Laatste posts

Kattukfm

Reissue eerste twee albums Les Zazous op Spotify

Gaaf dit. Het oude werk van de roemruchte en destijds bijna wereldberoemde Katwijkse band Les Zazous is voortaan ook online te beluisteren op Spotify.

Dit moet je absoluut gaan luisteren!! Tijdloze muziek die nog steeds staat als een huis. Staat hier al de hele dag op repeat.

Reviews by Jens volgen vanaf volgende week.

Deze week is het dertig jaar geleden dat de eerste lp van de Katwijkse groep Les Zazous verscheen. Het album werd ‘lp van de week’ op 3FM en zorgde ervoor dat de band kon gaan toeren in het Nederlandse clubcircuit.

De groep stond verschillende malen in Paradiso, Melkweg, ’t Paard, Tivoli, Vredenburg en andere roemruchte podia. Ook deden de Katwijkers het voorprogramma bij diverse bekende bands waaronder Radiohead.

Ter gelegenheid van het jubileum zijn de eerste twee albums en de eerste EP van Les Zazous nu verschenen op Spotify. Op YouTube staat een leuk korte mini-documentaire die in vijf minuten de geschiedenis en de bekendste nummers van de band voorbij laat komen.

Schurende schoonheid op debuut EP Tijger Tijger

Recensie EP “Pink Flowers” van Tijger Tijger by Jens

“Pink Flowers”, de eerste EP van het duo Tijger Tijger, was inmiddels na een non-descript veelvoud aan “beluisteringssessies” verworden tot een haast onvermijdbaar element ten midden van de wekelijkse sleur, een sonische ansichtkaart geïsoleerd van dagelijkse beslommeringen, anonieme irritaties en ongefundeerde onrust. Het gebeurde maar zelden dat een plaat een vergelijkbaar gevoel bij mij omhoog wist te brengen, de laatste keer dat ik me kan heugen moet mijn eerste confrontatie met The Velvet Underground & Nico van The Velvet Underground & Nico zijn geweest, een plaat die hier ook subtiel onder het oppervlak lijkt te zijn op muzikaal maar misschien nog wel meer op atmosferisch vlak.

Het gemeengoed tussen de platen slaat, naast het gebruik van sonische repetitie en spaarzame percussie, namelijk vooral op een semi-abstracte sloomheid, dromerigheid en subtiele melancholie (in positieve zin) die beide platen bij de luisteraar teweeg weten te brengen. De muziek lijkt handgemaakt voor eenzame luisterbeurten, onderbelichte venues en vrijwel de gehele filmografie van David Lynch.

Fris en pakkend ‘progpop’ debuutalbum “Collision” Golden Caves

Het is inmiddels al meer dan een maand geleden dat de jonge proggers van Golden Caves hoge ogen wisten te gooien in de Schuit en kort daarna hun debuutalbum naar buiten brachtten. Hoewel het inmiddels dus wel wat aan de late kant is, hier desondanks mijn oordeel.

De jonge proggers van Golden Caves lijken om te beginnen met hun recent uitgebrachte debuut “Collision” zich volledig niks van gebruikelijke “prog-standaarden” aan te trekken. De band heeft er namelijk voor gekozen om naast een meer gebruikelijke overigens wel ijzersterk en strak uitgevoerde prog-sound ruimte te maken voor een bepaalde frisheid en toegankelijkheid binnen een sound, wat in deze context allesbehalve negatief bedoelt is, integendeel. Juist het feit dat de band al dan niet bewust de keuze maakt tot de inclusie van deze frisse muzikale elementen als op punten zowel klassiek als “pop” aandoende piano, de soulvolle vocalen van vocaliste Romy Ouwekerk, en hier en daar zelfs een tikkeltje psychedelica geven de band een volledig eigen en unieke sound die misschien nog wel het beste als “progpop” te omschrijven valt.

Atmosferische melancholie sleept ‘Tides’ van Downriver Dead Men Go naar eenzame hoogte

Ze lijken de laatste tijd steeds schaarser te worden. Van die albums op zo’n zeldzame hoogte dat, ondanks het feit dat je er kort daarvoor toch daadwerkelijk een uur in diens volledige vorm in geïnvesteerd hebt, de precieze kracht van een dergelijke plaat zich vertegenwoordigt in een wringende lege plek.

Tides” van Downriver Dead Men Go is zo’n plaat. Een atmosferisch en melancholisch debuut van zeldzame, of misschien passender bij deze plaat, eenzame hoogte die de luisteraar op zeldzaam effectieve wijze weet uit te dagen en te confronteren met een lawine aan ongefilterde en rauwe treurnis, melancholiek en neerslachtigheid om hem vervolgens peinzend en emotioneel uitgeput achter te laten.

De plaat opent met “The Dying of The light”, een zo’n vier minuten durende instrumentale kennismaking met de muzikale invalshoek, maar bovenal de duistere sfeer, die we op de rest van het album nog tegen zullen komen. Alleen al de titel in combinatie met een begin van dissonant gekras van gevogelte geeft een goed beeld van de duistere sfeer, laat staan de melancholieke, kale pianonoten en de sfeerscheppende synthesizer en viool geluiden die daarop volgen.

Heerlijke apocalyptische thematiek bij The Aurora Projects’ – World of Grey

Vorige maand heeft de Katwijkse formatie The Aurora Project, een band met een zeer goede naam binnen het Nederlandse prog-rock landschap, diens 4e studioalbum genaamd “World of Grey” aan de man gebracht. De concert review van de releaseparty door Vink vind je hier. Genoeg aanleiding om mij, een 16 jarige droogkloot, hier zijn “deskundig” oordeel over te laten vellen. Dat ik lijd aan een schaamteloos gebrek betreffend muzikale kennis vergeten we dan maar even, op naar de plaat.

The Aurora project heeft met ”World of Grey” een formidabel, meeslepend (concept)album afgeleverd dat uitblinkt in zowel muzikaal als tekstueel vakmanschap en ontegenzeggelijke kwaliteit, maar bovenal een overtuigend en sterk sonisch landschap neerzet waar de stevige progressieve, cinematisch, rock sound en politieke en apocalyptische thematiek op uiterst effectieve wijze bij elkaar komen tot één meeslepend en ijzersterk geheel. Aspecten die bij live-optredens nog verder versterkt worden door bijpassende visuals op een groot scherm.

Recensie: Lilith – Sell Out EP. IJzersterk en veelbelovend debuut!

Halverwege de zomer kwam de eerste EP genaamd “Sell-Out” van het Noordwijkse all-girl punk / grunge trio Lilith uit. Gevolgd door een spetterende EP-releaseparty in De Nobel. Genoeg aanleiding voor ons om een 16 jaar oude droogkloot met chronisch gebrek aan muzikale kennis de taak te geven om hier zijn hondseerlijke, deskundige, oordeel over te vellen.

Om maar meteen met de, figuurlijke, deur in huis te vallen…Lilith heeft met dit album een ijzersterk debuut afgeleverd dat je binnen een tijdframe van zo’n 16 minuten op perfecte wijze introduceert met hun pakkende, scherpe en harde combinatie van punk, grunge en alternative rock en bovenal de scherpe, cynische en harde teksten die perfect bij deze sound aansluiten om je vervolgens ietwat gedesoriënteerd en bovenal verslaafd en smachtend voor meer achter te laten.

Zoals ik al eerder zei kun je de “sound” omschrijven als een effectieve en goed gebalanceerde menging van punk, grunge en alternatieve rock, ik kan eigenlijk niet veel dieper ingaan op specifieke invloeden, maar laat het nou net zo zijn dat er ook een bepaald concept als songteksten bestaat en laat taal nou net mijn ding zijn.

Recensie: Spek – Dichtbij. Maak kans op een gesigneerde CD!

Recensie van de nieuwe EP van Spek: Dichtbij.

En….

Maak kans op een door Spek gesigneerde CD! Meer onderaan het bericht!!

Onze muziekliefhebber Vink en Multi-Beatboxtalent Sven namen de tijd om te luisteren naar de gloednieuwe EP van Mick van der Spek beter bekend als de rapper Spek.

Spek is een Katwijkse rappert die al een tijd aan de weg timmert. Een tijdje terug werd hij ‘ontdekt’ door Kraantje Pappie en verscheen daardoor ook op de Banktape 1.0 van de Bankpioniers.  Het duurde niet echt lang tot Spek zijn eigen EP dropte. Wij namen dus de moeite om te luisteren naar Spek z’n EP en hier volgt een verslag per nummer.

1. Dat gaat dan zo
De EP opent met het nummer Dat gaat dan zo. Dat gaat dan zo is een vrolijk nummer. Door de instrumenten die Spek hier gebruikt heeft, krijgt het nummer wat zomerse vibes. Daar zit ook een lekkere dansbeat onder met een heerlijke bassline.

Er zit echter wel een minpuntje in deze track. Het refrein gaat iets te lang door waardoor het uiteindelijk irritant wordt.
Voor de rest, goeie track. Hier mag op gedanst worden.

EP release All Comes Down: Energiek, groovy, heavy, groots en meeslepend.

Afgelopen donderdag, 17 september, was de release van de nieuwe EP van All Comes Down, Perceptions, in de Nobel in Leiden. Leonieke ging een kijkje nemen. Hieronder haar verslag en wat foto’s.

De zaal wordt opgewarmd door de buren. De Noordwijkse mannen van The Unterribles spelen (als vervanger voor The Rudolfs) in hoog tempo 6 nummers die lekker in het gehoor liggen.

Dan volgt de hoofdact. All Comes Down gaat er met zangeres Zjantal helemaal voor. Energiek en groovy. Stevig, heavy, groots en meeslepend.

CD recensie: First Strike van The Impaler

300x300

In de koude winter van 2001, kwamen een aantal vrienden te samen om de muziek te maken waar ze zo van hielden, Thrash Metal. Met Drummer Jens en Rens en Pier op de gitaar, Arnold op de bas en Leen op de vocals. The Impaler was geboren. Ze waren actief in de rijke muziek scene van het vissersdorpje Katwijk en omstreken.